Extreme ownership

I.

Pech bestaat. Mensen maken verschrikkelijke dingen mee, vaak zonder enige mogelijkheid om het te voorkomen. Whatever de waarheid is t.a.v. vrije wel, voor bewuste wezens als wij voelt de werkelijkheid maakbaar. Dat moet iets betekenen. Keuzes bestaan, je hebt invloed op je toekomst.
Behalve natuurlijk als het fout gaat. Dan geven we het lot vaak de schuld. Of anderen. Iets minder vaak onszelf. De moderne rationeel geschoolde geest is extra bedreven in het aandragen van externe factoren voor tegenslagen en het eigen falen.

II.

You know what good is, but you don’t do it. You know what evil is, but you do it anyway. You avoid the straight and narrow path in favor of the easy and comfortable one. You make excuses for yourself and you blame your problems on other people. You can say otherwise, and maybe other people will believe you, but you and I both know you’re lying.”

Aldus Scott Alexander in z’n review van Jordan Peterson’s boek. Iets te paternalistisch en weinig origineel? Wellicht. Maar misschien wel waar. Jordan Peterson zegt op zich weinig nieuws, maar de manier waarop hij het zegt blijft toch hangen.

Maybe if anyone else was any good at this, it would be easy to recognize Jordan Peterson as what he is – a mildly competent purveyor of pseudo-religious platitudes. But I actually acted as a slightly better person during the week or so I read Jordan Peterson’s book. I feel properly ashamed about this. […] I tried a little harder at work. I was a little bit nicer to people I interacted with at home. It was very subtle. It certainly wasn’t because of anything new or non-cliched in his writing. But God help me, for some reason the cliches worked.”

III.

Dat dus. Ik ben nu Extreme Ownership aan het lezen. En de kern van dit boek haakt in op 1 van de dingen die Peterson ook schrijft. Neem verantwoordelijk voor hoe het je vergaat. Niet alles is te beïnvloeden, maar wel meer dan dat je jezelf wijsmaakt. Het is makkelijker om je ego te strelen dan om verantwoordelijkheid te nemen voor je pad.
Extreme Ownership drives home that point vanuit een totaal andere hoek dan Peterson. Geschreven door twee voormalige Navy Seals vertaald Extreme Ownership de harde lessen van het oorlogsfront naar wijsheden voor het bedrijfsleven. Klinkt een tikkeltje vergezocht en is dat bij wijlen ook. Maar dit boek is echt het lezen waard, alleen al vanwege de verhalen van Seal missies in Irak.
Als ik in een Hollywood film het bijrol personage zichzelf op een granaat zie werpen om het hoofdrol personage te redden denk ik “awesome” terwijl ik nog een slok bier naar binnen werk. Als ik in dit boek lees hoe tijdens een missie in Iraq een Navy Seal op een granaat duikt om de rest van z’n crew te redden, dan kijk ik op vanuit m’n boek, staar ik een paar minuten naar buiten en realiseer ik me dat bijrollen in het echte leven niet bestaan. Helden wel.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *